Rođen u Sremskoj Mitrovici 1886, Mita Kostić je završio čuvenu Srpsku gimnaziju u Sremskim Karlovcima i Filozofski fakultet Univerziteta u Beču, gde je studirao istoriju. Đak poznate bečke istorijske škole, pored ostalih Konstantina Jirečeka i Vatroslava Jagića, Mita Kostić je doktorirao već sa svojih dvadeset i tri godine (1909). Otada počinje njegova naučnička karijera koja je tekla naporedo sa nastavnim radom u Karlovačkoj gimnaziji, na Beogradskom (Filozofski fakultet u Skoplju, 1920–1941) i Novosadskom univerzitetu (1954–1958). Sem toga, bio je nekoliko godina direktor Istorijskog instituta u Beogradu.
Akademik Mita Kostić spada u red najvećih stvaralaca u srpskoj istoriografiji i jedan je od njenih najboljih predstavnika. Proučavao je život srpskog naroda pod austrijskom i turskom upravom, ali prvenstveno istoriju Srba u Vojvodini tokom XVIII i početkom XIX veka. On prati sve njene strane: politiku, društvo, privredu, kulturu, verske prilike, školstvo, intelektualni razvoj i naučni, književni i umetnički život, zatim velike migracione pokrete kao što je bilo iseljavanje Srba iz Potisko-Pomoriške granice u Rusiju sredinom XVIII veka.
M. Kostić tačno shvata prelomni značaj velikog austrijsko-turskog rata 1683–1699. g., učešća srpskog naroda u njemu i posebno Velike seobe Srba pod patrijarhom Čarnojevićem 1690. s kojima zapravo i počinje novovekovna istorija Srba u Austriji. U ovim događajima on jasno vidi značaj čuvenih srpskih privilegija, na kojima je bio zasnovan celokupan društveno-pravni i versko-nacionalni položaj srpskog naroda u Austriji. Napori za izvojevanje građanskih prava, za društvenu afirmaciju, versku ravnopravnost i nacionalno-političku emancipaciju i uvođenje srpskog školstva i obrazovanosti u savremene tokove evropske istorije bili su osnovni problemi izgradnje srpske istorije XVIII veka koje je M. Kostić savesno izučavao i magistralno prikazao.
Debalkanizacija srpske kulture bila je posebna tema izučavanja M. Kostića. U tome pravcu radeći, on je posebno istraživao, na primer, uticaj Voltera i enciklopedista, nemačkih protestantskih univerziteta (naročito Halea) i prosvetiteljskih pisaca srednje i zapadne Evrope na srpske intelektualce i srpsku svetovnu književnost. Takođe uticaj engleske filozofije XVIII veka, evropskog merkantilizma i austrijskog laičkog osnovnog školstva na stvaranje novog društvenog mentaliteta, društvenog ponašanja i društvene obrazovanosti kod mlade građanske klase Srba u Vojvodini, oficira Srba u Vojnoj granici i kod nekih predstavnika višeg klera u Karlovačkoj mitropoliji.
